Η γη είναι το σπίτι μας και πρέπει να τη φροντίζουμε.
Να φροντίζουμε αυτή κι όλα τα πλάσματά της, από το πιο
μικρό, όπως η μέλισσα μέχρι το πιο μεγάλο, όπως ο ελέφαντας· γιατί όλα είναι
χρήσιμα.
Πώς όμως μπορούμε να φροντίσουμε τη γη μας;
Σκέφτομαι, συλλογίζομαι, δεν ξέρω τι θα γίνει
με τον πλανήτη μας τη γη που ο άνθρωπος μολύνει.
Τρέξετε, φίλοι μου καλοί, το πρόβλημα είν’ μεγάλο
κι αν τώρα δεν το λύσουμε, θα μεγαλώσει κι άλλο.
Βγαίνουν τα ψάρια στη στεριά,
στη θάλασσα θολά νερά
Ελάτε άνθρωποι μαζί
να σώσουμε αυτή τη γη,
Αχ, περιβάλλον μου γλυκό,
πόσο μοσχομυρίζεις,
αν σε κρατάμε καθαρό,
εσύ τ’ αναγνωρίζεις.
Της φύσης ζώα και φυτά,
να τα προσέχετε παιδιά.
Χώμα, αέρα και νερό,
διατηρούμε καθαρό.
Το περιβάλλον με υπομονή,
μα όχι και παντοτινή.
Κάποτε θα θυμώσει
και θα το ανταποδώσει.
